Çanakkale’de şehit olan 250 bin vatan evladımızın yarattığı destan başlı başına bir tarihtir, muhteşem bir anıttır.1912 de Balkan savaşında büyük bir talihsizlikle yenilen ordumuz daha toparlanmadan bu kezde Çanakkale savaşına girmeye mecbur olmuştu.1915 ve daha sonraları kanlı bir savaş sürdü.Karşı tarafta top vardı,bol silah vardı,bizim tarafta Anadolu’nun ve Rumelinin yorgun silahsız fakir ama vakur, yiğit insanları.Bu müslüman yiğitler öz vatanlarını aslan yuvasını savunacaklardı vede haklıydılar.Elbette galip geleceklerdi,Elbette Çanakkale’yi geçilmez bir kale yapacaklardı.
Savaş başladı,bu haksız ve dengesiz insafsız bir savaştı, Mehmetçik yılmadı, öldü, öldü siperlerinden çıkmadı.Ölüm saçan dev zırhlılar şarapneller,lağımlar,gülleler onu dahada büyüttü.Zira ” Ben size taarruzu emretmiyorum, ölmeyi emrediyorum ” demişti Mustafa Kemal, yiğitler dalga dalga ölüme koşuyorlar, ölüyorlar, ölüyorlardı.Amansız bir mücadeleye giren mehmetcikler karşısında düşman perişandı, şaşkındı.Böyle kahramanlık görmemişlerdi ve anlamıyorlardı,zalimin mazluma yenilmesinin kaçınılmaz olduğunu.
Tarihe boğaz savaşı diye geçen savaşın asıl adı boğaz boğaza savaş olmalıydı,siperler okadar yakındı ki ,arada bazan 8-10 metre.Büyük bir zafer kazanılmış, düşman başı önünde hakkın karşısında, zorbalığın yenilgisiyle çekip gitmişti.Çanakkale toprağı kutsaldır.Her zerresi orada yatan 250 bin şehit kanıyla ıslanmıştır.Mübarek kokuları toprağa sinmisti.Her yıl kendi mezarlarını ziyarete gelen Anzaklar ve torunları,Çanakkale’yi gezerken bu eşsiz kahramanlarımızın’da mezarlarında saygıyla eğiliyorlar.Zararı yok bir çoğunuzun mezarı bile olmasın işte o Çanakkale toprağı ve Türk milleti olarak kalplerimiz size en güzel barınaktır.
Aziz şehitler siz rahat uyuyun büyük Türk milletinin sevgi ve minnettarlığı sizin en güzel örtünüzdür.
Nevzat Yılmaz
nevzatyilmaz@hotmail.com.tr